2025 წლის მაისის მდგომარეობით, ტრამპის მეორე ვადა მნიშვნელოვანი ცვლილებებით ხასიათდება რუსეთ-უკრაინის კონფლიქტის მართვაში. ტრამპმა უარი თქვა ევროპის მიერ რუსეთის წინააღმდეგ ახალი სანქციების ინიციატივაში მონაწილეობაზე. ამის ნაცვლად, ის, როგორც ჩანს, უფრო მეტადაა ორიენტირებული რუსეთთან ეკონომიკური ურთიერთობების ნორმალიზაციაზე, მათ შორის ენერგეტიკისა და იშვიათი მინერალების სექტორებში. ეს ცვლილება, როგორც ჩანს, განპირობებულია მისი იმედგაცრუებით ცეცხლის შეწყვეტის მოლაპარაკებების ნელი პროგრესის გამო, რაც მას თავდაპირველად „24 საათში“ უნდა მოეგვარებინა (მისი სიტყვებით).

ტრამპის ახალი პოზიცია სავარაუდოდ შეიძლება იყოს ინტერპრეტირებული, როგორც  „ეს არ არის ჩემი პრობლემა“. ეს ნათლად გამოჩნდა 2025 წლის 19 მაისს პუტინთან ორსაათიანი სატელეფონო საუბრის შემდეგ, რომლის შემდეგ მან უკრაინის პრეზიდენტ ვოლოდიმირ ზელენსკისა და ევროპელ ლიდერებს განუცხადა, რომ რუსეთმა და უკრაინამ თავად უნდა მოაგვარონ კონფლიქტი. ეს განცხადება განსხვავდება მისი წინა პოზიციისგან, სადაც ის აცხადებდა, რომ მხოლოდ მასა და პუტინს შეეძლოთ შეთანხმების მიღწევა. თუმცა, პუტინის უარი უპირობო ცეცხლის შეწყვეტაზე, მათ შორის მისი მოთხოვნა, რომ უკრაინამ დათმოს ოთხი რეგიონი, ტრამპის გეგმებს ხელს უშლის.

ტრამპის გადაწყვეტილებამ, თავი აარიდოს ახალი სანქციების მხარდაჭერას, გამოიწვია ნატო-ს შიგნით უთანხმოება. ევროპის ლიდერები, მათ შორის გერმანიის კანცლერი ფრიდრიხ მერცი და დიდი ბრიტანეთის საგარეო მდივანი დევიდ ლემი, აგრძელებენ რუსეთის წინააღმდეგ სანქციების გაძლიერებას, ხაზს უსვამენ უპირობო ცეცხლის შეწყვეტისა და სამართლიანი მშვიდობის აუცილებლობას. ეს განხეთქილება ნატო-სა და ევროპის ერთიანობისთვის დიდ გამოწვევას წარმოადგენს, რაც რუსეთის სასარგებლოდ მოქმედებს.

ეკონომიკურად, კონფლიქტმა გლობალური ბაზრების რღვევა გამოიწვია, განსაკუთრებით ენერგიისა და სურსათის სფეროში, უკრაინის, როგორც მარცვლეულის მთავარი ექსპორტიორის, როლის გამო. ტრამპის სურვილი, განავითაროს ვაჭრობა რუსეთთან, მიუთითებს მის პრიორიტეტზე, გამოიყენოს რუსეთის ენერგეტიკული და მინერალური რესურსები ამერიკული კომპანიებისთვის, თუმცა ის ხაზს უსვამს, რომ ასეთი გარიგებები მშვიდობის შეთანხმებამდე არ განხორციელდება.

სამხედრო თვალსაზრისით, რუსეთის მიერ 2022 წლის სპეცოპერაციის დაწყების შემდეგ, კონფლიქტი გადაიქცა გაჭიანურებულ ომად. რუსეთის თავდაპირველი წარმატებები შეიცვალა უკრაინის მდგრადი წინააღმდეგობით, რომელიც დასავლეთის, განსაკუთრებით აშშ-ის, სამხედრო დახმარებით იყო განპირობებული. თუმცა, ტრამპის ახალი პოზიცია, რომელიც უკრაინის მხარდაჭერის შემცირებას გულისხმობს, საფრთხეს უქმნის უკრაინის თავდაცვის შესაძლებლობას.

ევროპის ქვეყნები, განსაკუთრებით დიდი ბრიტანეთი და ევროკავშირი, აგრძელებენ უკრაინის მხარდაჭერას, მათ შორის ახალი სანქციების დაწესებით რუსეთის სამხედრო, ენერგეტიკულ და ფინანსურ სექტორებზე. თუმცა, აშშ-ის გადაწყვეტილება, თავი აარიდოს ამ ძალისხმევას, ასუსტებს დასავლეთის ერთიან ფრონტს, რაც რუსეთს საშუალებას აძლევს, გააგრძელოს სამხედრო ოპერაციები მოლაპარაკებების პარალელურად და თანდათანობით მეტი ტერიტორია დაიკავოს.

ტრამპის გადაწყვეტილებამ, უარი თქვას უკრაინის მხარდაჭერაზე და ფოკუსირება მოახდინოს რუსეთთან ეკონომიკურ ურთიერთობებზე, ახლო აღმოსავლეთზე და ჩინეთის შეკავებაზე, დაასუსტა დასავლეთის ერთიანობა, მაგრამ მოაახლოვა ამ კონფლიქტში დასასრულის წერტილი, რომელიც არ ჩანდა აშშ-ში წინა ადმინისტრაციის დროს.  ამ კონფლიქტის მოგვარება საჭიროებს არა მხოლოდ თანამედროვე საველე პოზიციების შესწავლას, არამედ იმის გამოკვლევას, თუ სად უნდა ვეძებოთ ამ კონფლიქტის ფესვები, რომ მომავალში მსოფლიომ თავი აარიდოს მსგვას მოვლენებს.